W jaki sposób modelowane są spoiny w IDEA StatiCa?

Rozkład sił w połączeniu spawanym może być traktowany zarówno jako sprężysty, jak i plastyczny. Używamy idealnego modelu sprężysto-plastycznego, gdzie stan uplastycznienia jest kontrolowany przez naprężenia w przekroju spoiny. Nośność spoiny jest zredukowana w połączeniach do nieusztywnionych półek lub w długich węzłach z powodu koncentracji naprężeń. Odkształcenia plastyczne w spoinie są ograniczone do 5%, tak samo jak w płycie. Nośność projektowa spoiny pachwinowej jest określona metodą ogólną opisaną w rozdziale 4.5.3.2 normy EN 1993-1-8:2006.
Rozkład odkształceń w połączeniu spawanym belki do słupa jest przedstawiony poniżej. Połączenie jest obciążone momentem zginającym oraz siłą poprzeczną. Nośność obliczeniowa jest ograniczona przez uplastycznienie w półce z limitem 5% plastycznego odkształcenia.

Szerokość efektywna nieusztywnionego połączenia słup-belka pokazana jest poniżej. Naprężenie koncentrują w szerokości efektywnej podczas, gdy nośność spoiny wokół nieusztywnionej szerokości zostaje zredukowana. Dystrybucje naprężeń przedstawiono dla otwartego oraz rurowego przekroju.

I – przekrój słupa

RHS – przekrój słupa

Nierównomierny rozkład naprężeń wzdłuż długości oraz wpływ samej długości spoiny na nośność jest pokazany poniżej. Nośność długiej spoiny jest zredukowana ze względu na koncentracje naprężeń na krawędziach spoiny.